Wasted Land

De cassettebandjes van de volumes 1 tot en met 12 van het Divaz hitarchief zijn allemaal TDK bandjes. Je had in die tijd eigenlijk maar twee keuzes: TDK of Maxell (merken als BASF daargelaten). Zo’n keuze uit twee had je op meer vlakken. Als shag-roker herinner ik mij de keuze tussen Drum en Samsom shag (ik twijfelde even tussen Samsom en Samson. En het woord shag is ook wel apart. Zal wel shagtabak zijn, om sigaretten van te rollen. Maar dat is ook weer vreemd, want tabak in het Engels is shag. Dan wordt het vertaald tabak-tabak. Dat lijkt weer op het Maleise meervoud. Zoals gado-gado voor groenten).

Enfin, je had dus Samsom- en Drum-rokers. Niet per sé twee groepen die lijnrecht tegenover elkaar staan. Wat wel het geval was bij bijvoorbeeld de nozems en de provo’s. De jongens met de vetkluiven (met Brylcreem), brommers (Zündapp, Kreidler), leren jassen en liefhebbers van snackbars. Versus de jongens (en meisjes) met lange haren, parka’s, ook brommers (Puch of het goedkope broertje Tomos, met hoogstuur. Als contrast met de buikschuivers, zoals de Kreidlers) en vriendinnen met koolzwarte ogen en (blond) sluik haar. Dat van die Puch vond zijn oorsprong in Den Haag. Niet voor niets reed ik op een zwarte Puch met een hoog stuur (tenminste, als die reed). En waren mijn haren wat langer.

Samsom-rokers hielden (houden) van een iets zoetere tabak. Maar dat wist je als Drum-roker niet. Je rookte als Drum-roker geen Samsom. Vice versa. In de band was Peter de Samsom-roker en ik de Drum-roker. Andere rokers hadden we niet. Nu helemaal niet meer, maar dat duurde nog een aantal jaar. Datzelfde gold voor de lange haren. Dat duurde ook een aantal jaar, maar die zijn er (bij mij) ook niet meer. Zo waren er meer tweedelingen: Microsoft en Apple (die groepen stonden zeker in het begin weer meer tegenover elkaar), Franse en Duitse auto’s, etc. Brandstof voor eindeloze discussies. Zou ik achteraf zeggen. Maar ik moet oppassen. Ook nu zijn er nog zulke tegenstellingen. En voor dat je het weet, identificeer je jezelf daarmee.

Terug naar TDK. Na volume 12 van het hitarchief zie ik ook Maxell-bandjes verschijnen. Is het de invloed van Loek (@Loek: jij had toch een voorkeur voor Maxell? Of vergis ik me). Overeenkomst was dat het in beide gevallen om chroomtapejes gaat. Gewone (ferro) tapejes waren te min voor ons. Te beperkte kwaliteit. En wellicht ook houdbaarheid. En aan de andere kant waren metal-tapejes te duur. Dat kon je je maar een enkele keer veroorloven. Hier en daar in het Divaz hitarchief kom ik een metal-tapeje tegen. Die zijn voor de eeuwigheid. De tapejes zijn vrijwel zonder uitzondering 90 minuten. Je had ook de varianten van 60 minuten en 120 minuten. De laatste liepen nog weleens vast. Zat je te prutsen in de cassettedeck. En had je daarna een opname met een enorm gekraak, inclusief de kans dat het bandje weer op die plek vastliep. De 60 minuten bandjes waren het sterkst, maar prijstechnisch niet interessant. Op een 90 minuten bandje kon je twee LP’s kwijt (of één dubbel-LP). Met een 60 minuten bandje kon je één LP kwijt en hield je veel ruimte over aan beide kanten. Het was voor de band misschien een goede keuze geweest, maar dan hadden we 33% minder muziek gehad (of 1,5 keer zoveel bandjes).

We zijn in het Divaz hitarchief aangekomen bij volume 5. Wat mij betreft een mijlpaal: we zijn de eerste vijf jaar door en leven in november 1985. Er staat ondertussen een band met de nodige optredens. We werken in november 1985 aan de uitbouw van ons repertoire. Kant A staat vol met nieuwe ideeën. Het eerste idee is Wasted Land. Je hoort ons zoeken. Het idee heeft nog geen kop en geen staart, dus gaat het ruim tien minuten achter elkaar door. Het is ook bij deze ene opname gebleven. Onvoldoende aanknopingspunten om verder te gaan?