Idea 1, 2, 3 en 4 (1985)

We zitten nog steeds in 1985. Het zijn opnamen uit november van dat jaar (https://youtu.be/cE_PzMm3Xos, https://youtu.be/kLJS-22qEYI, https://youtu.be/WiJpHFzqYMU, https://youtu.be/VKF9vi7iUh0). Kant B bevat opnamen uit augustus 1987. Het tape-je heet ook ‘Then there were seven’. Vanaf 1987 (of eerder?) waren we met z’n zevenen. Met Saskia Ras. En natuurlijk met Wim. In mijn herinnering had Wim ons ook bij het optreden van de Leidse Uitmarkt op 14 september 1985 al gezien. De foto’s van dat optreden zitten in de fotorubriek van de blog. We speelden op die zaterdag van 16.45 tot 18.30. Bijzonder tijdstip. Bijzondere duur. Was het niet zo dat de Uitmarkt juiste furore maakte met hele korte optredens van zo’n 15 à 20 minuten van bekende artiesten die zich het aankomende seizoen in theater, podium of schouwburg zouden laten zien? De Leidse Uitmarkt was volgens mij een relatief nieuw fenomeen. Naar Amsterdams voorbeeld, waar ze in 1978 met een Uitmarkt waren begonnen. Misschien was het in Leiden nog even zoeken naar een vorm, naar artiesten.

Wij stonden op het podium van de Pieterskerk als afgevaardigden van de Leidse Vereniging van Popmuzikanten. Opgericht in 1980 om het gebrek aan oefenruimten op te heffen. Er waren voor popmuzikanten maar weinig mogelijkheden om te oefenen in Leiden. Bands oefenden in garages (zo ben ik zelf ook begonnen, in Waldeck, in Den Haag), schuren (dat was meer voor buiten de stad) en oefenruimtes bij studentenverenigingen (zoals Augustinus en Catena). Wikipedia vertelt dat na een artikel in het Leids Dagblad van Herbie and the Gang (een soort samentrekking van Herbie Hancock en Kool & The Gang lijkt mij) muzikanten door de gemeenteraad wat serieuzer genomen. Arthur Schouten en Michel van der Putten waren de drijvende krachten achter de oprichting van de LVP. Ik herinner me vooral het 12,5-jarig bestaan van de LVP goed: we waren een van de bands die optraden in het LVC. En die met een nummer stonden op De koperen ploert, de jubileum-CD. Die zit denk ik nog ergens in een van de dozen op zolder. Ben benieuwd wat onze inzending is geweest. En hoe we afstaken tegen alle heavy metal-bands die ons flankeerden. Kan best geweest zijn dat de LVP dacht dat we met onze vriendelijke uitstraling en vrolijke nummers een mooi uithangbord waren voor de LVP.

Met het opnemen van Idea 1 hoor ik dat ik me vergis over onze bezetting. Vanaf de eerste maten zijn de conga’s van Saskia hoorbaar. Dat was dus in november 1985. Geen idee meer hoe Saskia bij de band kwam. Via Loek? Idea 1 is later een nummer geworden. De titel schiet me niet meer te binnen. Het nummer komt zeker de aankomende weken langs. Bij Idea 2 krijg ik de associatie met de Blue Bossa. Een vroeg jazz-nummer van ons? Dat heeft in elk geval nooit de status van nummer bereikt. En Idea 3 verrast met vanaf de eerste maat. Dat is mooi geen eigen idee! Het moet even op gang komen, maar dan hoor ik Van Morrison (George Ivan Morisson) het nummer You’ve gotta help me. In de biografie Listening to Van Morisson citeert Greil Marcus: “I’ve transcended myself”, Van Morisson shouted at one point; here he was back in the pit, switching back and forth between his harmonica and the words of the song, long, harsh, overblown, pure sleazy 1967 Fillmore Auditorium white blues but the feeling of blood on the floor just the same, Dennis Hopper reciting Roy Orbison’s rewrite of the song, “in Dreams”, in Blue Velvet (“In dreams – I walk with you – In dreams – I talk – to you”): “When you walk, walk with me – when you talk, talk to me! You gotta help me – I can’t do it all by myself!”. Morisson wasn’t asking the crowd for encouragement, as most singers would do with this song […] Morisson’s plea was aimed at someone, or something much harder to reach”.

You’ve gotta help me was geen nummer van Van Morisson. Maar van wie wel? Dat was even een zoektocht op het wereldwijde web. Sonny Boy Williamson II blijkt de componist (https://www.youtube.com/watch?v=QPeP3M-NqFo). Samen met Ralph Bass (producer van onder andere Muddy Waters) en Willie Dixon (Little Red Rooster). Al snel gecoverd door Ten Years After (1967), Cuby + The Blizzards (1969, gisteren nog een LP van gekocht: het afscheidsconcert op dinsdag 15 januari 1974 in NOS-studio 3 in Hilversum (zonder Help me, maar met Johnny B. Good) en Van Morisson dus (in 1974, op z’n live-LP). In het lijstje met bands die het nummer hebben gecoverd (https://secondhandsongs.com/work/9791/versions ) mag dus ook Divaz komen. In november 1985. Interessant detail: in 1967 en 1968 toerde Cuby and The Blizzards samen met Van Morisson. Ook al viel de band in 1967 kort uit elkaar, omdat Herman Brood een gevangenisstraf moest ondergaan voor het bezit van narcotica (“Dope sucks”, zou ik zeggen en dat deed Brood ook op Shpritz in 2:06). In 1969 werd Brood definitief uit de band gezet door aanhoudend drugsgebruik. Dat heeft ie nog weten vol te houden tot 11 juli 2001.