Merenque

Merenque. De naam staat op het cassettehoesje met een q. Om duidelijk te maken dat het een Divaz-merengue is? Ik heb me altijd afgevraagd of het onze merengue is. Of een cover die Tonnie uit de Antillen had meegenomen. Of misschien wel de oer-merengue. De moeder van alle merengues. Voor mij is het dat in elk geval. Ik ken geen eerdere merengue. Misschien als ik goed had opgelet bij stijldansen? Of hoort de merengue niet tot de bagage die je bij ‘zilver’ hoort te kennen. De merengue zat vast niet in de categorie ‘Standaard’. Eerder bij ‘Latin’. Daar ben ik nooit ver in gekomen. Geloof wel dat Loek daar nog hoge ogen in heeft gegooid. Ook in die categorie kan ik me geen merengue herinneren. Wel de rumba, chachacha (prachtig woord als je het zo opschrijft) en de samba. Enfin, ik ga ervanuit dat het de oer-merengue is.

Waarvan ik overigens jaren heb gedacht dat het afgebakken eiwitschuimpje (de meringue) dezelfde naam had. Dat is dus niet zo. Heeft ook niets met latin te maken. Of toch weer wel, want de meringue komt oorspronkelijk uit Portugal. En in Brazilië wordt Portugees gesproken. Dat weet ik dan weer via Astrud en Joao Gilberto en het nummer The girl from Ipanema (alhoewel die tekst helemaal in het Engels is). Een nummer dat de vader van de bassist van mijn eerste band op zijn vleugel speelde, naast alle jazz-standards die je kon bedenken. Hij ging na zijn werk (stipt 17.00 uur) spelen en hield dan niet op vóór 22.00 uur. Nooit begrepen waarom het Astrud is en niet Astrid. Blijkt dat ze een Duitse vader had. Dat hoor je dan weer niet terug in haar zang. Wikipedia geeft nog als mooi weetje: ze zong The girl from Ipanema – het eerste nummer dat ze in haar carière zong – uit gebrek aan ervaring als zangeres ‘parlando’. Dat was een goeie greep. Wat me weer doet denken aan een van onze latere nummers, ook met parlando (was het Tonnie niet die het woord introduceerde).

De merenque is een van die nummers waar geen kop en staart aan zit. Je kunt het blijven spelen in eindeloze rondjes. Dat deden we in die tijd ook, bij gebrek aan een breed repertoire. Bij de start op deze opname lijkt het ook alsof we midden in het nummer vallen. Met het deel dat overkomt als een refrein. Vreemd dat de merengue nooit voorzien is van tekst. Het nummer was zo’n beetje het zusje (of broertje) van de Calypso (aka Are you jammin’ so). Waar uiteindelijk nog een rap in terechtgekomen is (I was driving in my car down the boulevard, one hand on the wheel in the other a cigar. I got a pretty feel ‘bout the chicks around the wheel). Daar hebben we een mooie opname van. Hebben we gemaakt op het Gymnasium Haganum in Den Haag. Tijdens een huwelijk van Elsbeth, waar ik vroeger als baby mee in de box had gezeten. Aan dat tapeje komen we later nog toe, dan zijn we vast maanden verder.

De merenque maakt de top-3 van latin-nummers compleet die op The first years 1 staan. We waren toen nog niet de latin-band die we ons later noemden. De andere drie nummers zijn in elk geval geen latin: Mariana, Spierballenblues en Orgelpunt. Bij dat laatste nummer zit een heel verhaal (wat in de vergetelheid is weggezakt). Tonnie heeft vaak uitgelegd wat een orgelpunt is, maar ik kan me daar weinig meer van herinneren. Weet ook niet zeker of ik de uitleg toen goed kon volgen. Het is in elk geval een a-typisch Divaz-nummer. Een naam die in 1983 nog bedacht moest worden. Ook al was de film Diva al in 1981 uitgekomen. Hebben we die toen in 1981 gezien en er later aan teruggedacht? Of zagen we de film pas toen we de naam verzonnen?