Keep on funkin', Palu de Brazil, Such a nice a person

Een drieslag uit april 1985. We zitten ruim vier weken voor het eerste optreden van Divaz. De naam is op dat moment gekozen. Het optreden is geboekt. Een betere en toepasselijker locatie is niet denkbaar: Jongerenvereniging Augustinus, waar onze wieg stond. Het optreden is op 29 mei 1985. Een woensdag. Geen betere dag om te beginnen met optreden. Drie dagen na Pinksteren. In mijn herinnering speelden we op een vrijdagavond. Niet dus. Daar waren we misschien nog niet klaar voor. Het grote werk bij de grote studentenverenigingen. We speelden wel beneden in de zaal. Met de Rapenburg in onze rug.

Wat was het voor een dag? Waren er nog bijzondere dingen te melden? Veel zal aan ons voorgegaan zijn. Optreden was in die tijden een dagtaak. Verzamelen, spullen naar beneden sjouwen, inladen in het busje van Auto Peter. Stukje rijden (deze keer niet zo heel ver). Naar binnen sjouwen, opstellen, uittesten (dat was in die tijd zeker nodig, zeker onze versterkers waren nogal storingsgevoelig), sound checken. En dan: inpluggen en spelen.

De 29ste mei. De 149ste dag van het jaar. Een zonnige, maar koude dag met een gemiddelde temperatuur van 12,2 graden Celsius. Regen zal ons publiek niet thuis hebben gehouden: de zon scheen 12 uur. Er viel geen regen. Het was half bewolkt. Handig met sjouwen. Als je het nieuws van die dag bekijkt komt er maar één nieuwsbericht tevoorschijn: de finale tussen Juventus en Liverpool. In Brussel. In het Heizelstadion. Het Heizeldrama. Het drama vond geeneens plaats tijdens de finale van de Europa Cup I, maar daarvoor. In mijn herinnering braken er tijdens de wedstrijd rellen uit. Dat was dus niet zo. Voorafgaand aan de wedstrijd werd er door de Belgische jeugdselectie een onderling partijtje gespeeld. Of het bedacht was of niet: de kleuren van de shirts van beide teams kwamen overeen met de kleuren van Liverpool en Juventus. De supporters raakten op dat moment al oververhit. Ze identificeerden zich met de beide gelegenheidsteams. De echte wedstrijd zou pas een kleine twee uur later gespeeld worden.

De supporters begonnen elkaar tijdens de (afgebroken) jeugdwedstrijd met losliggende stenen te bekogelen. Een groep supporters van Liverpool stormde op enig moment over de tribunes naar de Juventus-vakken. De supporters van Juventus renden naar de zijkant van het vak, waar ze probeerden om over een muur te klimmen om te ontsnappen. Veel supporters wisten te ontkomen, maar de muur kon de enorme druk van de Italianen niet aan en viel om. Veel supporters vielen naar beneden, anderen werden vertrapt in de menigte. Wie het veld probeerde op te rennen, werd door de politie teruggedreven. Het bleek uiteindelijk de muur te zijn die de meeste slachtoffers maakte: 39 mensen overleden en honderden raakten gewond. Onder de dodelijke slachtoffers waren 32 Italianen, vier Belgen, twee Fransen en een Noord-Ier. De wedstrijd werd vervolgens gewoon gespeeld en door een strafschop van Platini beslist.

Wij wisten van niets. Hebben ons eerste optreden ook nooit gekoppeld aan het Heizeldrama. Onze focus lag volledig op het optreden. Dat was ook hard nodig. Ik herinner me nog de spanning voor de eerste optredens. De vraag was (voor mij) bij veel nummers of we het einde wel zouden halen. En of Chris zijn teksten al paraat had. Hij was er nog niet lang bij. Ik denk dat de logica van onze muziek er nog niet helemaal was. En dat in mijn hoofd de logica van muziek in het algemeen nog niet helemaal ontwikkeld was. Nu voel je als er een overgang komt. Je hoeft geen acht, zestien of tweeëndertig maten te tellen. Die voel je.

De opname op Volume 4 van het Divaz hitarchief (‘The band and the singer’) verraadt de onzekerheid, de spanning. Vanuit dat oogpunt grappig om te horen. Maar ook om de bravoure: we zijn duidelijk een band die naar het eerste optreden gaat.

Waarschijnlijk staan de nummers in de volgorde van het optreden. Tussen de eerste vier nummers zit geen pauze. We gaan gelijk door. Peter trekt de kar, dat is hoorbaar. De sfeermaker van de band. De rest doet denk ik vooral zijn best. In Keep on funkin’ hoor je de aarzelingen. Wat komt er nu? Wanneer is het nummer afgelopen? Wie zou ook al weer het tunetje spelen? Palu gaat redelijk. Alleen Chris weet de eerste maten zijn tekst niet, maar pakt dat goed terug. Het nummer is nog wel een beetje wennen. En Such a nice a person? Dat staat als een huis. Alsof we het nummer al jaren spelen. Terwijl we het waarschijnlijk pas in die maand voor het eerst spelen. Jammer genoeg paste het vierde nummer er niet meer achteraan: One Summer’s night. Die komt in de volgende blog. En daarna echt een aanrader: Epiloog. De titel had ik onthouden. Niet dat het nummer een volledig ontypisch Divaz-nummer is. Past wel in de tijd van de jaren tachtig met de new wave. Rauw. Dat had goed gepast in het kraakpand in Rotterdam. Eentje om naar uit te kijken.

Oh ja, de afgelopen week ben ik geplaagd door problemen tussen de laptop en de interface. Het heeft even geduurd, voordat ik de zaak weer aan de praat had.